Nadwaga u dzieci – przyczyny i zagrożenia

Nadwaga u dzieci

Kiedyś ludzie niedojadali – obfity brzuch był więc symbolem zamożności i dobrego powodzenia w życiu. W tej chwili nadal część ludzi na świecie niedojada, jednak inni przejadają się kaloriami, źle dostosowując je do prowadzonego trybu życia. A żyjemy raczej niezdrowo – mało się ruszamy, zajadamy smutki, odczuwamy ciągłe napięcie i stres. Wszystko to powoduje, że mimo coraz większego zainteresowania tematyką fitnessu i zdrowego odżywiania, nadal mnóstwo młodych ludzi ma nadwagę. Jakie są przyczyny nadwagi u dzieci i czym może ta skutkować? 
Nawigacja:

Jakie są przyczyny nadwagi u dzieci?

Jak donosi portal MedOnet, sprawa staje się bardzo niepokojąca, gdyż na otyłość cierpi prawie co 5 chłopiec i co 7 dziewczynka. Przyczyny nadwagi mogą być różne – od złych nawyków żywieniowych, poprzez czynniki genetyczne, aż po problemy zdrowotne. Nie można zatem oceniać negatywnie ludzi z nadwagą, ponieważ nie zawsze wiemy z czego dokładnie ona wynika. Zwykle u dzieci nadwaga przyczyny ma przede wszystkim w genetyce – po prostu odziedziczyły one takie skłonności po rodzicach, a najczęściej przejmowany od nich tryb życia i odżywiania nie sprzyja zachowaniu zdrowej sylwetki. Przyczyny nadwagi mogą być również psychologiczne – z jakiegoś powodu traci się kontrolę nad swoim apetytem. Często jedzenie staje się sposobem na polepszenie nastroju, choć w efekcie gorszy wygląd jeszcze ów nastrój pogarsza i błędne koło się zamyka.

Nadwaga – rodzaje, które warto znać

Nadwaga to jeszcze nie otyłość – oznacza po prostu, że ważymy zbyt dużo jak na swój wzrost. Żeby sprawdzić, czy nasza waga jest prawidłowa, najlepiej jest wyliczyć swoje BMI, używając kalkulatorów dostępnych na internecie, albo skorzystać ze wzoru:

BMI = masa (w kilogramach) : wzrost do kwadratu (podany w metrach).

W zależności od tego, jaki otrzymamy wynik, dopasowujemy go do istniejącej listy rozwiązań. Na nadwagę wskazuje wskaźnik równy lub większy niż 25,0. Od 30,0 można się już zakwalifikować do otyłości I stopnia. Otyłość II stopnia (kliniczna) to wartość wyższa niż 35,0, a otyłość III stopnia (skrajna) to wynik większy lub równy 40,0.

Możemy również podzielić nadwagę (i otyłość) pod względem miejsca występowania nadmiernej ilości tkanki tłuszczowej. Najbardziej niebezpieczna jest otyłość brzuszna. Z kolei otyłość pośladkowo-udowa częściej występuje u kobiet.

Jakie są potencjalne skutki nadwagi?


Lekka nadwaga nie wydaje się niczym niebezpiecznym – uważamy, że nadmierne kilogramy bardzo szybko spalimy, jeśli tylko zechcemy. Problem pojawia się wtedy, gdy kilogramy rosną, a my nie zmieniamy swojego trybu życia lub sposobu odżywiania. Warto w odpowiedniej chwili powiedzieć sobie “dość”, ponieważ skutki nadwagi mogą być bardzo negatywne. Na dłuższą metę prowadzi ona między innymi do:

  • zaburzenia tolerancji glukozy, a w konsekwencji cukrzycy
  • nadciśnienia tętniczego krwi
  • miażdżycy
  • zaburzenia rytmu serca
  • upośledzonej mechaniki oddychania
  • chorób stawów
  • zaburzeń hormonalnych
  • pojawienia się nowotworów hormonozależnych.
Źródła:
  1. Sikorska-Wiśniewska, Grażyna “Nadwaga i otyłość u dzieci i młodzieży.” Żywność. Nauka. Technologia. Jakość 6.55 (2007): 71-80.
  2. Matusik, Paweł, Ewa Małecka-Tendera, and Aleksandra Nowak. “Metody stosowane w praktyce pediatrycznej do oceny stopnia odżywienia dzieci.” Endokrynologia, otyłość i zaburzenia przemiany materii 1.2 (2005): 6-11.